‘EERST WASTE IK KLEDING EN NU VERKOOP IK KLEDING’

Rebecca Mutesi, leerling kleermaken Bugembe Women’s Group 

“Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in mode,” zegt de vierentwintigjarige Rebecca Mutesi als ze achter haar naaimachine gaat zitten. “Mijn man heeft zelfs ooit een naaimachine voor me gekocht, maar ik wist helemaal niet hoe ik zo een ding moest gebruiken!” Rebecca’s aanstekelijke lach schalt door het klaslokaal waar zij haar opleiding tot kleermaakster volgt. Die opleiding volgt zij bij het  Women’s Resource Center in Bugembe. Deze in 1995 opgerichte organisatie richt zich op het verbeteren van de economische en sociale positie van vrouwen en jongeren in deze Oegandese stad. Dat doet zij onder andere door het verzorgen van betaalbare vakopleidingen, zoals de cursus kleermaken die Rebecca volgt. Om het Women’s Resource Center daarbij te ondersteunen, heeft Gered Gereedschap vorig jaar november tien naaimachines aangeleverd. De naaimachine waar Rebecca achter is gaan zitten, is daar een van.

Veel geleerd

“Ik volg deze cursus nu zeven maanden,” roept Rebecca boven het geratel van de naaimachines in het klaslokaal uit. “In die tijd heb ik veel geleerd. Ik kan nu zelf kleding maken, tassen naaien en zelfs schoenen stikken. Nou kan ik wel met een naaimachine overweg, haha.”

De lach verdwijnt van Rebecca’s gezicht als zij het over haar oudste zoon verteld: “Hij heeft problemen met zijn benen. Daardoor heeft hij nooit goed kunnen lopen en mijn man en ik moeten vaak met hem naar het ziekenhuis voor behandelingen. Vorig jaar is mijn man naar Kampala gegaan om daar werk te zoeken, dus nu sta ik er wat dat betreft alleen voor. Ik moet daarom ook af en toe lessen overslaan. Als dat niet zo was, had ik nu nog veel verder geweest met mijn opleiding. Gelukkig hebben de leraressen en de leiding van het centrum begrip voor mijn situatie. Hope, de directrice, moedigt me aan om in ieder geval zoveel mogelijk lessen te blijven volgen. En dat doe ik ook. Ik doe langer over mijn cursus, maar leer ook snel. Sommige kledingstukken die ik tijdens mijn lessen heb gemaakt, heb ik zelfs al kunnen verkopen. Mensen wilden eerst niet geloven dat ik ze zelf gemaakt had. Er waren er zelfs bij die hier in het centrum kwamen vragen of dat echt zo was.”

Voorbeeld voor anderen

Rebecca schuift lachend een lap stof onder de naald van de naaimachine en begint vakkundig een zoom te stikken. “Ik kom uit Buwakula, een dorp hier in de buurt. Toen ik hoorde dat hier een cursus kleermaken werd gegeven, heb ik me daarvoor opgegeven en zijn we naar Bugembe verhuisd. Maar ik houd zoveel mogelijk contact met familie en buren in mijn geboortedorp. Daardoor weten zij dat ik hier een goede opleiding krijg en zelfs nu al geld verdien met de kleding die ik maak. Dat soort nieuws verspreidt zich snel in een dorp, haha. Nu komen er ook steeds meer meisjes uit mijn dorp hier naartoe om de cursus te volgen. Ik ben er trots op dat ik blijkbaar voor hen een voorbeeld ben. En weet je wat ook zo mooi is? Eerst waste ik de kleding van mensen om rond te komen en nu verkoop ik mijn zelfgemaakte kleding aan diezelfde mensen!”